Demokrasi dünya genelinde tüm vatandaşların eşit hakka sahip olduğu, dengeli ve eşit bir yönetim şeklidir. Kelime anlamından da kolay bir izah ile anlayabileceğimiz eşitlik ilkesi en temel maddesidir. Fakat maalesef ülkemizde kelime anlamından bir adım dahi ileriye gidememiştir. Daha önceki ‘’sözde demokrasi’’ yazımda siyasi partilerin kongrelerini örnek göstererek demokrasi sözcüğünün önemini ve yaptırımının siyaseten ne kadar değerli olduğunu vurgulamaya çalışmıştım. Görüyoruz ki birçok siyasi partide nepotizm yani ‘’küçük olsun benim olsun’’ düşüncesi mevcut, kimisi ‘’benim adamım olsun’’ kimisi de ‘’akrabam olsun’’ derdinde nede olsa ülkenin refahı umurumuzda değil.  Biz kazanalım yeter  ‘’iktidarı kazanmasak da olur’’ yeter ki bizim adamımız bir koltuk alsın özgeçmişini kabartabileceği bir şeyler yazsın orada. Birçok partinin kongreleri seçime hazırlanırken bir bir yapılıyor ve bu kongrelerin birçoğunda maalesef bu düşünce yapısı ile karşılaşıyoruz. Ama kürsülere gelince ‘’en demokratik biziz’’ peki cidden öyle misiniz, yani demokrasiye nasıl baktığınız ve ne derece inandığınız bu konuya en güzel cevaptır aslında. Evet demokratik bir partiyiz diyenlere hatta düşüncesini dahi içinden geçirenlere sormak lazım parti kurucularınızdan veya mevcut yönetime muhalif kaç delegeniz mevcut? Sonuç olarak muhalif olsa da bir oy potansiyeli ve emeği mevcut. Sorunun cevabı azınlıkta olduğu zaman ise bu kişilerin delege yapılmaması için ‘’talimat bilgisi mi geldi?’’ sorusu hemen aklımıza geliyor. Gerçekten iç demokrasi, demokrasinin temel ilkesi olan eşitlik üzerine yapılsa çok mu zor olur bunuda merak etmiyoruz desek yalan olur. Küçük olsun benim olsun, ben ne istersem o olsun mantığı siyasi partilere kaybettiren etkenler değil midir? Sizlerin de bildiği üzere iç demokrasinin sağlanamadığı partilerde birçok kırgın ve küskünler oluyor, bu küskün seçmen sayısıda o kadar çok ki neredeyse ‘’bir çay demleyim der gibi 10 dakikada parti kuracak kadar çok.’’ Bu vesileyle iç demokrasinin sağlanamadığı her partiden bir parti daha doğuyor ve ülkede sanki 2-3 parti varmış gibi her geçen gün bir daha artıyor. Ama baktığınız zaman herkeste benzer cümleler ‘’en demokratik parti biziz.’’ Sürekli kürsülerden demokrasi nutukları savuranların nedense iç demokrasi kanallarında hep bir tıkanıklık oluyor. Bu tıkanıklık zamanla kopmalara sebep oluyor tabi onlara sorarsanız ‘’çürük ip çabuk kopar’’ cevabı veriliyor. ‘’Peki bu ipi kim çürütüyor?’’ tek suçlu çürüyen ve kopan ip mi, ipi çürütene kadar uğraşanların hiç mi suçu yok? Neyse..             Yine bu günler bir bir geçerken bu kadar ‘’demokratik iç seçim’’ sürecinden sonra genel seçim yaklaşıyor, halk umutlanıyor, herkesi iktidar heyecanı sarıyor. Her ne kadar bazı ‘’paragöz’’ araştırma şirketlerinin nakit akışına destek olunarak anketlerde oy potansiyeli yükseltilse de maalesef sandıklar açıldığında acı gerçekler ile yüzleşiyoruz.  Sonrası malum yine biraz zaman geçiyor ve tekrar yeniden en demokratik biziz…